“Μη μου μιλάς για Πιερικό δεν θέλω να ακούω λέξη”.
“Είσαι σοβαρός; Ακόμα με τον Πιερικό ασχολείσαι; Πόσο πιο χαμηλά θα κατεβείς; Σε θεωρώ λογικό άνθρωπο, σοβαρέψου”.
“Δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται στο ποδόσφαιρο; Πρωτάρης είσαι;”.
“Πάλι τεσσάρα φάγατε. Δεν ντρέπεστε λίγο. Πως πάτε ακόμη στο γήπεδο;”
“Τέτοια “φυτά” φιλάθλους σαν εσάς τους Κατερινιώτες δεν συναντάς πουθενά. Ανήκετε κι εσείς στον κατάλογο των αρνητικών ρεκόρ που καταγράφει η ομάδα σας”.
“Που είναι οι θεσμικοί φορείς που σχετίζονται με την ομάδα, με το ποδόσφαιρο, με τον αθλητισμό για να αναλάβουν δράση; Αλλά τι περιμένεις. Εδώ μιλάμε για επιχείρηση. Υπάρχει τεράστια απόσταση ανάμεσα στο κέρδος και στο συναίσθημα, ανάμεσα στο άθλημα και στη σκοπιμότητα, ανάμεσα στην αγωνιστικότητα και στο αποτέλεσμα”.
“Το ποδόσφαιρο πνίγηκε στο ανθρωπόμορφο ενυδρείο του στοιχήματος κι εσύ μου μιλάς για την Ιστορία του Πιερικού; Πλάκα μου κάνεις ή ζεις στον κόσμο του ονείρου και της φαντασίας;”
“Αφού όλοι κόπτεστε για το καλό του συλλόγου γιατί δεν αναλαμβάνετε πρωτοβουλία για να φέρετε τον επενδυτή, τον Μεσσία και αρέσκεστε μοναχά στην εύκολη κριτική παριστάνοντας τους ειδήμονες σε όλα τα θέματα και τους προπονητές της κερκίδας;”.
“Εγώ έπαιζα χρόνια ποδόσφαιρο. Με αυτά που γίνονται έχω αποσυρθεί εδώ και πολύ καιρό. Μη την ψάχνεις, δεν θα βρείς άκρη”.
“Δεν ήξερες εσύ τι συμβαίνει στο ποδόσφαιρο; Τώρα ξύπνησες;”
“Κοίτα την οικογένεια και την δουλειά σου και μη μπλέκεις εκεί που δεν σε σπέρνουν”.
Αυτά και άλλα πολλά, που δεν γράφονται, ούτε λέγονται, καταγράφει η όραση και η ακοή μας, σε καθημερινή βάση, στην πόλη του ύπνου και της αδράνειας.
Δεν ξέρουμε πλέον τι να πούμε στον κόσμο. Προσπαθούμε να αποφύγουμε με ελιγμούς, κυριολεκτικά και μεταφορικά, όποιον μας ανοίγει συζήτηση για τον Πιερικό. Κομπιάζουμε και σκύβουμε το κεφάλι. Μήπως όμως όλα τα ερωτήματα που αναπτύχθηκαν παραπάνω είναι διάλογοι και προβληματισμοί της σκληρής αλήθειας που όλοι την γνωρίζουμε και συνάμα έντεχνα την αποκρύπτουμε;
Όλοι θα κριθούμε από την ιστορία. Παράγοντες, ποδοσφαιριστές, προπονητές, φίλαθλοι, δημοσιογράφοι, δημόσιοι φορείς. Όλοι ευθυνόμαστε για την σιωπή και την ανοχή.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης