Όχι, δεν θα μιλήσω για τον υποβιβασμό. Το θεωρώ δευτερεύον θέμα… Ξεκινώ με ένα ευχαριστώ που χρωστώ σε κάποιον φίλο. Φίλε Σταύρο Λάβδα σ’ ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Σ’ ευχαριστούμε όχι για την φιλοφρόνηση αυτή καθαυτή, αλλά για το νόημά της. Έτσι είναι φίλε! Όσο εύκολο είναι να θεωρούμε εμείς κάποια πράγματα αυτονόητα, δυστυχώς τόσο δύσκολο είναι για τους υπόλοιπους να καταλάβουν.
Έτσι είναι λοιπόν, δύο δρόμους έχει η ζωή, ακριβώς όπως στον μύθο που διέσωσε στα απομνημονεύματά του ο Ξενοφών. Φυσικά και μιλώ για την επιλογή του Ηρακλή μεταξύ αρετής και κακίας. Θα μου πει κάποιος, “σιγά ρε μάγκα, τι υπαινίσσεσαι; εσύ είσαι ο ενάρετος κι εμείς είμαστε οι κακοί;”. Βεβαίως και όχι. Πρέπει πρώτα πρώτα να αναφέρω τι είναι αρετή και τι κακία. Έχουν το ίδιο νόημα ανά τους αιώνες; Βεβαίως και όχι λέω πάλι. Μετά από πέντε χιλιάδες τουλάχιστον χρόνια, οι λέξεις αυτές δεν έχουν την ίδια σημασία. Ούτε η αρετή είναι η χριστιανικώς εννοούμενη πλέον, δηλαδή η εκφραζόμενη μέσω ελπίδας, αγάπης, πίστης, παρθενίας και λοιπών γλυκανάλατων, ούτε η κακία έχει καμμιά σχέση με την μοχθηρία και την έχθρα προς κάθε τι αγαθό. Προτείνω το “Μέγα ετυμολογικόν λεξικόν”, για να βεβαιωθείτε κι εσείς πως ως αρετή εννοείται η ιδιότητα του άρρενος, το καθήκον του ανδρός, η ανδρεία, η γενναιότητα. Από την άλλη, κακία είναι λέξη προερχομένη εκ του ρήματος χάζομαι που σημαίνει διστάζω, υποχωρώ, άρα κακία είναι η υποχωρητικότητα, η δειλία, η ιδιωτεία. Ο μύθος λοιπόν θα έπρεπε να λέγεται με τα σημερινά δεδομένα “Ο Ηρακλής στο σταυροδρόμι της Ανδρείας και της Δειλίας”, ή πιο αλανιάρικα αν θέλετε “Ο Ηρακλής αποφασίζει αν θα είναι Μάγκας ή Κότα”.
Δεν είναι μόνο ο Πιερικός, είναι όλη η ζωή μας έτσι. Κάθε μέρα βρισκόμαστε μπρος σε σταυροδρόμια και καλούμαστε να αποφασίσουμε. Και δεν είναι τυχαίο πως κάθε φορά διαλέγουμε τον ίδιο δρόμο. Είναι ο ίδιος δρόμος που αποφασίσαμε όντας έφηβοι, όπως ο Ηρακλής του μύθου. Απόφαση ζωής παίρνει λοιπόν ο κάθε άνθρωπος στην εφηβεία του. Μετά απλώς κρατάει “στάση ζωής”. Ναι, είναι γεγονός, εμείς οι ΣΦΙΠίτες είμαστε διαφορετικοί, έχουμε διαφορετική στάση ζωής. Αυτή η διαφορετικότητα είναι που κάποιες φορές τρομάζει την πλειοψηφία που έχει διαλέξει να είναι κότα. Λογικό επόμενο είναι πως όταν νοιώσει να απειλείται το καναπεδάτο χουζούρι της, να μας επιτίθεται ονοματίζοντάς μας περίεργους, γραφικούς, θεωρητικούς, και αιθεροβάμονες… Ας είναι, καλύτερα γραφικός, παρά κότα και υποτακτικός… Λέω μάλιστα να τους αφιερώσω μεταφρασμένο από μένα τον μύθο, όχι για να τους πείσω ν’ αλλάξουν αφού δεν αλλάζει η στάση ζωής, αλλά για ν’ ακούσουν οι εν δυνάμει συνεχιστές μας, οι έφηβοι (ειδικότερα οι «Μελανόλευκοι»), που αποτελούν πλέον την μοναδική ελπίδα για το μέλλον.
Σταύρο σε ευχαριστώ για την έμπνευση!
ΑΝΔΡΕΙΑ και ΔΕΙΛΙΑ
Κάθε άνθρωπος φεύγοντας από την παιδική ηλικία και μπαίνοντας στην εφηβεία, αισθάνεται δυνατός και ανεξάρτητος. Τότε είναι που θα φανεί ποιον δρόμο θα πάρει, της Ανδρείας ή της Δειλίας. Έτσι και ο Ηρακλής φτάνοντας σε αυτήν την ηλικία άρχισε να σκέφτεται έντονα πως έφτασε η ώρα να αποφασίσει τον δρόμο του. Μια μέρα κι ενώ είχε απομακρυνθεί κάπου ήσυχα για να σκεφθεί, σαν να είδε δυο νέες γυναίκες να τον πλησιάζουν. Πανέμορφες και οι δύο, η καθεμία με τον τρόπο της. Η πρώτη αδύνατη, αγέλαστη αλλά ευγενική, με ντροπαλό βλέμμα, άβαφη, με λευκό φόρεμα. Η δεύτερη με “πιασίματα”, μακιγιαρισμένη, με αγέρωχο ύφος, με ημιδιάφανο φόρεμα που περιέγραφε λεπτομερώς τις καμπύλες της, με ναζιάρικο βλέμμα που έψαχνε τριγύρω να δει πόσοι και ποιοι την θαυμάζουν. Όταν πλησίασαν αρκετά, η δεύτερη επιτάχυνε το βήμα της και έφτασε πρώτη μπροστά στον Ηρακλή και του είπε: Σε βλέπω Ηρακλή να αναρωτιέσαι ποιον δρόμο να ακολουθήσεις στην ζωή σου. Αν κάνεις εμένα φίλη σου και με ακολουθήσεις, θα σε οδηγήσω σε ένα εύκολο και ευχάριστο δρόμο, σε μια ζωή κατά την οποία θα γευθείς όλες τις ηδονές που υπάρχουν, χωρίς να σου συμβεί τίποτα το δυσάρεστο. Δεν θα χρειαστεί να πολεμήσεις για κάτι, ούτε καν να ανησυχήσεις. Οι μόνες σου έγνοιες θα είναι να διαλέγεις αυτά που ικανοποιούν την κάθε σου αίσθηση, να διαλέγεις τις ερωτικές σχέσεις που σε ευχαριστούν, να κοιμάσαι ήσυχος, και όλα αυτά θα τα απολαμβάνεις με τον λιγότερο δυνατόν κόπο. Αν κάποτε υπάρξει υπόνοια ότι δεν θα σου φτάνουν τα φράγκα για να ζήσεις με το τρόπο που σου ανέφερα, μην ανησυχείς, δεν θα χρειαστεί να κοπιάσεις ούτε σωματικά, ούτε πνευματικά. Θα κάθεσαι και θα τρως από τα έτοιμα που παράγουν οι άλλοι, και θα ανακατεύεσαι μόνο με δουλειές που έχουν χοντρή κονόμα. Γιατί εγώ έχω την δύναμη να προστατεύω τους ακολούθους μου και να τους οδηγώ να τα κονομάνε από παντού. Καλά μου τα λες, απάντησε ο Ηρακλής, αλλά πες μου και το όνομά σου. Οι φίλοι μου με λένε Καλοπέραση, του αποκρίνεται, οι εχθροί μου όμως με αποκαλούν Δειλία. Στο μεταξύ κατέφθασε και η λευκοντυμένη και λέει: Ηρακλή ήρθα σε σένα επειδή ξέρω τους γονείς σου και κατάλαβα και την ικανότητά σου στην μάθηση. Έτσι έχω την πεποίθηση πως αν ακολουθήσεις τον δρόμο μου θα γίνεις ένας καλός εργάτης σπουδαίων πράξεων και έργων, και μέσω εσού θα αναδειχθώ περισσότερο κι εγώ. Δεν θα σε εξαπατήσω λέγοντάς σου παραμύθια. Θα σου πω την αλήθεια γιατί έτσι με διέταξαν οι θεοί. Και οι θεοί δεν δίνουν τίποτα αξιόλογο χωρίς να κοπιάσεις, χωρίς να το αξίζεις. Αν θες λοιπόν να σε αγαπάνε οι φίλοι σου, θα πρέπει να τους ευεργετείς. Αν θες να σε τιμά η πόλη σου, θα πρέπει να την ωφελήσεις. Αν θες να σε παραδέχεται όλη η Ελλάδα, θα πρέπει να προσπαθείς να την ευεργετείς συνεχώς. Αν θέλεις να ζήσεις από την γεωργία, θα πρέπει να κοπιάζεις φροντίζοντας την γη σου, αν θες να ζήσεις από την κτηνοτροφία θα πρέπει να φροντίζεις τα ζώα σου. Αν θες να πολεμήσεις για κάτι, για να βρεις το δίκηο σου, για να υποστηρίξεις τους φίλους σου, για να υποτάξεις τον εχθρό σου, θα πρέπει να μάθεις τους τρόπους να πολεμάς, και στην θεωρία και στην πράξη. Τέλος αν θες να γίνεις δυνατός, θα πρέπει να γυμνάσεις με κόπο και ιδρώτα το σώμα σου, πάντα όμως υπό τον έλεγχο του μυαλού σου. Τότε ξαναπήρε τον λόγο η Δειλία. Είδες Ηρακλή; Η Ανδρεία σε οδηγεί σε έναν δύσκολο και μακρύ δρόμο. Ο δικός μου δρόμος είναι εύκολος και σύντομος.
ΥΓ: Στο λεξικό που προανέφερα, βρήκα κι έναν ορισμό για το τι σημαίνει άντρας:
ΑΝΗΡ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙ. ΑΝΗΡ ΜΕΝ ΓΑΡ ΚΥΡΙΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ Ο ΕΠ’ ΑΡΕΤΗι ΤΙΝΙ ΔΙΑΠΡΕΠΩΝ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕ Ο ΕΠΙ ΜΗΔΕΝΙ ΔΙΑΠΡΕΠΩΝ…
Μετάφραση: Άνθρωπος και άντρας διαφέρουν. Άνθρωπος μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, άντρας όμως είναι αυτός που διακρίνεται για την αρετή του…
Ελεύθερη μετάφραση: Δεν αρκούν οι όρχεις για να χαρακτηριστείς άντρας. Χρειάζεται να τους τιμάς κιόλας με τις πράξεις σου…
Στέλιος Καραγεώργης
Πρόεδρος ΣΦΙΠ
